Αγαπητοί αναγνώστες, σήμερα ταξιδεύουμε στην Μακρινίτσα Πηλίου, έναν απο τους πιο γνήσιους χειμερινούς προορισμούς της Ελλάδας!
Μιας και βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα και τα χωριά του Πήλιου αποτελούν κάποιους από τους πιο αγαπημένους προορισμούς αυτή την εποχή, δεν θα μπορούσαμε να μην σας ταξιδέψουμε στο ρετιρέ του Πήλιου με την μοναδική θέα στο Αιγαίο πέλαγος!
Όσοι αγαπάμε λίγο περισσότερο τα χειμερινά ταξίδια και τις χειμωνιάτικες ιστορίες-εμπειρίες, σίγουρα θα αναζητήσουμε μέρη τα οποία μπορούν να μας προσφέρουν την αίγλη του χειμώνα. Αυτά τα μέρη είναι κυρίως ορεινά, εκεί που το κρύο φωλιάζει για τα καλά και η φύση καρτερεί τα χιόνια για να στολιστεί με τα άσπρα. Νομίζω πως βρήκα τον απόλυτο προορισμό που συνδυάζει όλα τα παραπάνω και θα τον μοιραστώ με εσάς σήμερα. Είναι η Μακρινίτσα Πηλίου, ένα πανέμορφο χωριό χτισμένο στις πλαγιές του βουνού με υπέροχη αρχιτεκτονική και αριστοκρατικό αέρα. Απέχει από την Αθήνα μόλις 4 ώρες και θα σας κοστίσει περίπου 350 ευρώ το άτομο για 3 μέρες, τόσο για τη διαμονή και μετακίνηση όσο και για την διατροφή σας και ορισμένες δραστηριότητες.
Πάμε λοιπόν να σας διηγηθώ τη δική μου χειμερινή ιστορία. Έφτασα στο χωριό μεσημεράκι και μπορώ να πω πως ο καιρός ήταν ιδανικός μιας και είχε αρκετό κρύο αλλά η παρουσία του ήλιου το εξισορροπούσε.
Πάρκαρα το αυτοκίνητό μου πριν τον κεντρικό πετρόστρωτο δρόμο που οδηγεί στην αγορά καθώς δεν επιτρέπεται η διέλευσή του με κάποιο όχημα. Περπάτησα ελάχιστα μέχρι να συναντήσω τα πρώτα σπίτια και ξεκίνησα να φωτογραφίζω τα πρώτα θέματα που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον. Η πηλιορείτικη αρχιτεκτονική με το πέτρινο στοιχείο αλλά και η ξυλογλυπτική διακόσμηση των κτιρίων της περιοχής, μονοπωλούν το ενδιαφέρον ενός φωτογράφου αλλά και ενός επισκέπτη. Τόσο τα χρώματα όσο και οι τεχνικές δόμησης του οικισμού θα σας κάνουν εντύπωση αλλά σίγουρα θα σας καταπλήξει το γεγονός ότι όλο το χωριό είναι αμφιθεατρικά χτισμένο στην πλαγιά του πηλίου και η θέα του σου κόβει την ανάσα.
Σχεδόν από όλο το χωριό μπορεί κανείς να απολαύσει τη θέα στον Παγασητικό κόλπο, φυσικά τον Βόλο και την ευρύτερη περιοχή της Μαγνησίας και φυσικά να βγάλει μοναδικές αναμνηστικές φωτογραφίες.
Συγκεκριμένα αυτό εδώ το ξέφωτο στην αρχή της αγοράς αποτελεί ένα από τα ωραιότερα σημεία για φωτογραφία. Εκεί τριγύρω θα συναντήσετε αρκετά μαγαζιά με παραδοσιακά προϊόντα και τα αγαπημένα μου μαγνητάκια που δεν παρέλειψα να αγοράσω, αλλά και ταβέρνες με τα εδέσματα της πηλιορείτικης κουζίνας και το τοπικό τσίπουρο. Δεν γίνεται να μην αναφέρω τις διάσημες πηλιορείτικες πίτες που δοκίμασα αλλά και τα πεντανόστιμα πηλιορείτικα φιρίκια που αποτελούν μοναδική ποικιλία μήλων. Είναι εξαιρετικά και φρέσκα αλλά και σαν γλυκό του κουταλιού, που φυσικά δεν παρέλειψα να πάρω σε βάζο μαζί με άλλες τοπικές νοστιμιές.
Δείτε περισσότερα οδοιπορικά για Έδεσσα, Ελαφόνησο, Άνδρο, Λιμένι, Πόρο, Μονεμβασιά, Αερόπολη
Η διάθεσή μου για εξερεύνηση ήταν αρκετή οπότε συνέχισα να περπατώ στο λιθόστρωτο δρομάκι και να παρατηρώ δεξιά και αριστερά τις όμορφες εικόνες. Από το φακό μου δεν μπορούσαν να γλυτώσουν αυτά τα τετράποδα κουκλάκια που έδειχναν να μου ποζάρουν και να είναι εξοικειωμένα με την κάμερα. Συνεχίζοντας προς τα πάνω συνάντησα την κεντρική πλατεία του χωριού με τους πελώριους πλάτανους να αγκαλιάζουν την έκτασή της και γύρω να δεσπόζουν αρχοντικά σπίτια, παραδοσιακά καφενεία και ταβερνάκια. Στο κέντρο της πλατείας υπάρχει ένα σιντριβάνι που το άκουσμα από το γάργαρο νερό του σε συνδυασμό με την ησυχία και το κελάηδισμα των πουλιών δημιουργούν γαλήνη στην ψυχή. Φτάνοντας στην άκρη της πλατείας θα δείτε να ξεδιπλώνεται η Μαγνησία στα πόδια σας και το απέραντο γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας θα σας κάνουν να νιώσετε την απόλυτη ηρεμία και ευτυχία που μπορείτε να απολαύσετε αυτή τη θέα. Αρκετοί χαρακτηρίζουν τη Μακρινίτσα μπαλκόνι του Πηλίου και όπως θα διαπιστώσετε και εσείς δεν έχουν καθόλου άδικο.
Από τη βόρεια πλευρά της πλατείας δεσπόζει ο Ιερός Ναός του Τιμίου Προδρόμου που ανοικοδομήθηκε το 1806. Πρόκειται για έναν ιστορικό Ναό με πλούσιο γλυπτό διάκοσμο που σίγουρα αξίζει να επισκεφτείτε και να το συνδυάσετε με το Βυζαντινό μουσείο που βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά από τον ιερό ναό.
Η παραμονή μου στην περιοχή ήταν πολύ ευχάριστη, πλούσια σε συναίσθημα αλλά και σε φωτογραφίες μιας και η φωτογραφική μου μηχανή πήρε φωτιά. Αυτή η βόλτα στα σοκάκια της Μακρινίτσας ήταν σαν ψυχοθεραπεία, το έντονο στοιχείο της φύσης και τα επιβλητικά πλατάνια, το κελάρυσμα του νερού, τα πετρόχτιστα σπίτια και η φανταστική θέα συνθέτουν ένα μαγευτικό σκηνικό που αξίζει να ζήσετε.
Η ώρα περνούσε και εγώ έπρεπε να αρχίσω να παίρνω το δρόμο της επιστροφής. Άφησα τη Μακρινίτσα έχοντας στο μυαλό μου υπέροχες εικόνες, αίσθηση χαλάρωσης και γεμάτος ευχάριστες αναμνήσεις. Καλύτερα όμως να αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους μιας και καμιά φορά οι εμπειρίες μας δεν περιγράφονται με λέξεις…
Κάπου εδώ το οδοιπορικό μου στη Μακρινίτσα Πηλίου φτάνει στο τέλος του.
Εύχομαι να είστε αισιόδοξοι, χαρούμενοι και γεμάτοι όρεξη να ταξιδεύετε και να ταΐζετε την ψυχή σας με όμορφες εικόνες και στιγμές.
Εγώ επιστρέφω στην Αθήνα έχοντας μαζέψει έναν θησαυρό εικόνων και γεμάτος χαρά. Θα σας δώσω και μια ιδέα ως φωτογράφος, για όσους σκέφτεστε να πάτε με την αγαπημένη σας εκεί, το σημείο προσφέρεται για πρόταση γάμου! Εάν πάλι είστε εργένηδες ή θέλετε να έρθετε με την παρέα σας, το νόστιμο φαγητό στις παραδοσιακές ταβέρνες και το τοπικό τσίπουρο ή κρασάκι είναι τα καλύτερα συνοδευτικά για τις χειμωνιάτικες ιστορίες σας δίπλα στο τζάκι.
Δείτε περισσότερα για την δουλειά του Χρήστου Λαρισαίου στο site του
Εμείς ανανεώνουμε το ραντεβού μας για το μεθεπόμενο Σάββατο που αλλού;
Μα φυσικά εδώ, στον planetwebradio.gr το Νο1 διαδικτυακό ραδιοφωνικό σταθμό της Αθήνας!
