Αγαπητοί αναγνώστες ειμαι ο Χρήστος Λαρισσαίος και σας καλωσορίζω σε ένα ακόμα οδοιπορικό μου!
Μπαίνουμε σιγά σιγά στην περίοδο της άνοιξης και το καλοκαίρι κοντοζυγώνει!
Περιμένουμε πως και πως τις καλοκαιρινές μας διακοπές και την ευκαιρία μας για ξεκούραση, όμορφες στιγμές, μοναδικές εμπειρίες και φυσικά χιλιάδες αναμνήσεις.
Στο σημερινό άρθρο θα πάρουμε Μανιάτικο αέρα και συγκεκριμένα Αρεοπολίτικο!
Ταξίδεψα στην πανέμορφη Αερόπολη για να σας δώσω μέσα από το φακό μου μοναδικές εικόνες!
Έχοντας ενδοσκοπική διάθεση, γέμισα την ψυχή μου αλλά και τις κάρτες μου με φωτογραφίες από κάθε γωνιά του χωριού.
Πρόκειται για ένα μαγικό τοπίο που απέχει περίπου 3 ώρες από την Αθήνα. Είναι στο Νόμο Λακωνίας και ανήκει στη Μάνη. Χρειάζονται μόνο λίγα λεπτά για να την ερωτευτείς και να ζήσεις το απόλυτο παραμύθι περπατώντας στα πλακόστρωτα σοκάκια της.
Τα αναρριχητικά φυτά που αγκαλιάζουν τους τοίχους, οι γήινες αποχρώσεις του τόπου από το πέτρινο στοιχείο και τα πετρόχτιστα αρχοντικά που μοιάζουν με κάστρα, σε κάνουν να νιώθεις τη σπουδαιότητα και τη μαγεία του τόπου.
Ξεκίνησα την περιήγησή μου από την πρώτη πλατεία του χωριού που συνάντησα κατά την είσοδό μου ,στην οποία δεσπόζει το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη ήρωα του 1821 και η ιστορική σημαία με το σύνθημα «ΝΙΚΗ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ & ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ» σύμβολο στην Ελληνική επανάσταση ,να κυματίζει περήφανα.
Περπατώντας στο χωρίο συνάντησα ένα σοκάκι που μου έκανε πολύ εντύπωση, καθώς είχε ανοιχτές πολύχρωμες ομπρέλες κρεμασμένες από τοίχους σπιτιών και φυσικά δεν θα μπορούσα να μην τις φωτογραφίσω.
Συνέχισα τη βόλτα μου προς τα γραφικά σοκάκια παθαίνοντας ένα φωτογραφικό σοκ, καθώς δεν ήξερα από που να ξεκινήσω να φωτογραφίζω!
Κάθε γωνιά και μια εικόνα!
Υπήρχαν γύρω μου αναρριχητικά φυτά με πανέμορφα άνθη να υψώνονται σχεδόν σε όλους τους τοίχους και χρωματιστά μαγαζιά διατηρώντας το πέτρινο στοιχείο του τόπου αφήνοντας μου μια αίσθηση ρομαντισμού.
Τραπεζάκια ανάμεσα στα σοκάκια, σε μπαλκόνια με θέα αλλά και μαξιλάρια σε σκαλιά σε περίμεναν να ξαποστάσεις και να απολαύσεις τον καφέ ή το κοκτέιλ σου, ενώ παράλληλα υπήρχαν καλόγουστα μαγαζάκια με τοπικά προϊόντα, χειροποίητα κοσμήματα και τα πολυαγαπημένα σε όλους σουβενίρ που σε περίμεναν να εμπλουτίσεις τη συλλογή σου από μαγνητάκια ψυγείου (μην μου πείτε ότι δεν το κάνετε και εσείς!).. Ωστόσο διασχίζοντας τα πλακόστρωτα στενά ενώ ο ήλιος άρχιζε να μαλακώνει πριν το σούρουπο, μου έδινε μοναδική λάμψη για ξεχωριστά κλικ.
Φυσικά σε ένα τέτοιο τόπο όπως η Μάνη δεν γίνεται να μην δοκιμάσεις τα τοπικά, προϊόντα της και παραδοσιακές γεύσεις. Οι μανιάτικες πίτες ή αλλιώς, τραβηχτές, που συνοδεύονται με τοπική γραβιέρα, το σύγκλινο Μάνης (παστό και καπνιστό χοιρινό), το μαλακό Μανιάτικο παστέλι, το τουλουμίσιο τυρί, τα άγρια χόρτα, τα χειροποίητα ζυμαρικά και οι ελιές της είναι κάποια από αυτά και αξίζει να δοκιμάσετε.
Εγώ όμως σαν γλυκατζής ξετρελάθηκα με το ψημένο παγωτό που μου έκανε εντύπωση όχι μόνο για την ονομασία αλλά και για τη γεύση του. Ήταν κρύο παγωτό μέσα σε κάποιου είδους τηγανητής καυτής ζύμης που σερβίρεται με λιωμένη σοκολάτα και σαντιγί. Ο σεφ, αν και τον ζόρισα αρκετά, τελικά δεν υπέκυψε στην πίεση και δεν μου αποκάλυψε περισσότερα για αυτή τη γαστρονομική εφεύρεση!
Φεύγοντας χορτάτος να συνεχίσω την εξερεύνηση συνειδητοποίησα κοιτώντας γύρω μου πως το τοπίο μοιάζει με παλέτα χρωμάτων. Χρώματα στα παράθυρα των σπιτιών, στις καρέκλες και τα τραπεζάκια των μαγαζιών, πολύχρωμα λουλούδια διαφόρων ειδών και μοντέρνα διακόσμηση με vintage και boho στοιχεία συνέθεταν έναν ιδανικό για εμένα πίνακα ζωγραφικής.
Κατά τη διάρκεια του οδοιπορικού, συναντούσα ζευγάρια, οικογένειες, παρέες φίλων, άτομα μόνα τους να απολαμβάνουν τη βόλτα τους αλλά και συναδέλφους με την κάμερα τους στο χέρι όπως εγώ, που μου επιβεβαίωναν ότι είναι ένα μέρος κατάλληλο για όλους και για όλες τις φάσης της ζωής που μπορεί να βρίσκεται κάποιος.
Συνεχίζοντας προς την κεντρική πλατεία της 17ης Μαρτίου στην οποία βρίσκεται ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών αλλά και επισκέπτοντας κάποιους από τους ιστορικούς ναούς της περιοχής πιστεύω ότι αξίζει να την επισκεφθούν και λάτρεις θρησκευτικού τουρισμού. Συστήνω λοιπόν ανεπιφύλακτα σε όλους σας, οι επόμενές σας διακοπές να είναι στην πανέμορφη Αρεόπολη!
Οι αμέτρητοι ελαιώνες, η πέτρα στην αρχιτεκτονική της περιοχής, το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας και η ιστορία του τόπου μου έχουν αφήσει έντονο στο νου το Ελληνικό στοιχείο.
Το φωτογραφικό μας ταξίδι τελείωσε εδώ αφήνοντάς μου τις καλύτερες εντυπώσεις, τις ποιο ζεστές αναμνήσεις και το χαμόγελο και την ευγένεια των κατοίκων της περιοχής. Μην αργείτε να την επισκεφτείτε και εσείς!
Ραντεβού στο επόμενό μας άρθρο εδώ, στον planetwebradio.gr!
Σας εύχομαι να χαμογελάτε και να ζείτε την κάθε στιγμή γεμίζοντας την ψυχή σας από τέτοιες όμορφες εμπειρίες και ταξίδια!
